„Dzień kobiet” – Edyta Duda
Był sobie pączek lecz nie do jedzenia,
a taki co w piękną kobietę się zmieniał.
I choć rósł wolno życie poznając
ze ścieżki życia nie uciekł jak zając.Tę przemianę znacie bo o Was to mowa,
o każdej kobiecie,dziewczynie.
To my wciąż sobie nowe cele stawiamy,
Śmiejemy się, kochamy i wybaczamy.Lecz dzisiaj smutki,żale odrzucamy
i tylko dobre wspomnienia mamy.
Bo ósmy marca mężczyźni dla nas stworzyli
i tak radosnym go uczynili.Dziś matki i córki szafy przeglądały,
bo obie szczególnie wyglądać chciały.
Cóż by to była za radość
z świętowania bez naszych mężczyzn.Na cóż by bycie kobietą się zdało?
Której na tym świecie samej żyć się chciało?
Któż by tak cierpliwie nasze marudzenia znosił?
Któż by tak pięknie o uśmiech nas prosił?A kiedy już pączek w piękny kwiat się zmieni,
niech kwitnie od wiosny do późnej jesieni.
Niech w serce mężczyzny woń radości wplata
bo tak nie umrze,a przetrwa długie lata.
Dodaj komentarz