Wielko Sobota.
„Dlaczego krzyż
uśmiech
rana głęboka
Widzisz
to takie proste kiedy się kocha”(ks. Jan Twardowski)
Piękne słowa wielkiego poety w tak prostym tekście? Czy tak można? – Dlaczego nie! – Skoro miłość jest prawem każdego z nas, a Wielka Sobota to okazja do dawania świadectwa tego uczucia jak mało który czas.
Wielko Sobota-wielki świynty czas, dzwony zasznalowane, zaduma, czuwanie. Pon Boczka trza iść pocałować. Trza by pedzieć, że je to przed łostatni dziyń Wielkigo Tydnia. Je to czas żałoby po ukrziżowaniu Jezusa Chrystusa. Wczas rano wierni idom do kościoła i adorujom Nojświętszy Sakramynt. Jako wszyjscy wiymy w tyn dziyń świyncymy tyż jodło, co je podomy jako świyncone na stoł wielkanocny. Niy mogymy tego czasu mylić ze Wilijom Paschalnom, te uroczystości se zaczynajom we wieczor, we sobota i noleżom łone do Niydziele Wielkanocny. Wyniko to jako wiymy ze tradycje żydowski, kej nowy dziyń se zaczyno po cimoku. – Jo tam już wola po naszymu ale tradycjo je tradycjom i trza jom uszanować. Pospominom Wom troszka tak łod siebie co mi ze tych downych lot we pamiyńci łostało. Toż dejcie pozor, pamiyntom choćby to boło wczora jak ech szoł ze mamom ze kościoła łod pocałowanio Pon Boczka toch zowdy dostoł fajny bombon, abo małego baranka ze ciasta chlebowego i pamiyntom choć boła biyda tak my se radowali tacy chma byli niyjako „czyści” tam kajsik w pojszodku.
Tak by szło pedzieć czowiek czuł, że mo ta swoja dusza. Powiydzcie sami czy dzisioj se to jeszcze tak samo czuje? Piyrwy dostało se na zajonczka trocha maszketow we misce, fuzekle na lato a jak boł jaki grosz to se i zandale we gniozdku znodły bo to przeca wiosna, za chwila lato a niy boło w czym po placu lotać, co to boło uciechy pamiyntocie? Dzisioj takymu bajtlowi to już richtich czowiek nikej niy wiy co mo kupić, na co niy wejrzycie to już to mo, a powiydzcie sami widzicie ta radość i ta uciecha co kejsik?
Dzisioj niy umiymy se już radować tak jak kedyś a czamu? – Na to je proste choć smutne wytłumaczynie… Radość, uciecha, to, że se przajymy jedyn drugymu, że se chatruszymy ale dycko godzymy-to, żechma som do kupy choć rozmajcie w życiu je, to wszysko wyniko z naszy wiary. To że tera modzi se wadzom i rozchodzom, że niy umiom se wyboczać, to, że se mogom sobie łobmierznońć to wyniko z braku wiary, bo wiara w Tego co nos stworzoł dowo wiara w siebie. Jak wierzymy w to co duchowe to kochomy niy yny ciało co se może zowdy łobmierznońć ale miyłujymy i przajymy jego dusza a to se niy łobmierznie nigdy. Co by tak se jednak stało trza nom wielki wiary. Czynsto powtorzom te słowa modym to co mi kejsik ujek zza miedze połedniowy godoł, jako mi se tera zdarzi litery a słowa poprzekroncać to mi wyboczcie ale chciołbych keby te słowa wyglondały tak choćby to łon godoł a prawioł mało wiela tak:
,,Pon Boczek Wos do milovani stworzoł a ni do wojowani a jako se w tym przatelstwi nejako zapomnete, nigdo ne bude wam to za pokutoł obrane jeno se s Bohem musite pojednać. Tako se to prawi i na naszy ziymi. Przajcie se i miyłujcie a jako se w tym przoniu zapomnicie pewnikym Wom to Pon Boczek wyboczy yny niy śmiycie ło nim zapomnieć a to co zostało poczynte z waszego miyłowanio niech bydzie i niech łostanie, bo to ciało z waszego ciała i krew z waszy krwi.
– Po jakymu cie tak chopie na te spominanie tera wzionło, chtoś za chwila powiy. Jo zaś, na to prawia tak, powiydzcie sami czy som inksze świynta co bardzi pasujom do tego tymatu?
Jo se tak myśla, że to je dobry na to czas, a tera, życza wszyskim Wom i sobie tyż, keby my tyn świynty czas spyńdziyli w powadze i spokoju. Chcioł bych Wom jeszcze wiela łopedzieć jako mie bydziecie jeszcze kej chcieli posuchać. Ździebko do szpasu ło poważnych sprawach pospominoł Wasz Ślonzok – miyjcie se w zdrowiu toż pyrsk.
Autor: Tadeusz Puchałka
Dodaj komentarz